Opisy

Lister uczy Krytena kłamać, ale raczej ze słabym skutkiem. Dla robota, ze sztywno zaprogramowanym kompasem moralnym, egzaminem końcowym ma być powiedzenie Rimmerowi prosto w oczy, że jest smegałą. Kryten usiłuje to zrobić, kiedy Starbugiem razem patrolują okolice. Nagle natrafiają na wrak statku, który niedługo ulegnie destrukcji. Mimo że jest to niebezpieczne, wbrew rozkazom Rimmera, android leci na pomoc rozbitkom nieznanego statku. Jedyną uratowaną jest Kamill, w której Kryten zakochuje się bez pamięci. Okazuję się, że każdy z członków załogi widzi kogoś zupełnie innego i też się zakochuje.

Kogo widzi Kot?

Kim jest tajemnicza Kamill?

Czy przydadzą się nowo nabyte umiejętności Krytena?

Gdy „najrozsądniejsza” część załogi obserwuje nadlatujące UFO, wymieniając się przy tym technobełkotem, wysiadają monitory. Wysiadają, bo Kot włączył do kontaktu swoją bajerancką suszarkę. Gdy wszystko wróciło do normy, cumują do obcego statku i wchodzą na jego pokład. Może nikomu nic by się nie stało, gdyby Kot nie zaczął bawić się kolorowymi przyciskami.

Co się stało z Listerem?

Czy Kryten zaakceptuje swoją nową powłokę?

Jakie nowe zastosowanie znajdzie puszka piwa?

Kot pilnuje szkatuły, w której zahibernowano jakieś ciało. Teoretycznie powinna tam spoczywać strażniczka statku więziennego Barbara Bellini. Nie jest to jednak takie pewne, bo równie dobrze może tam leżeć śmiertelnie niebezpieczny dla otoczenia Symulant. Był on wieziony na specjalną kolonię karną, gdzie złe uczynki obracają się przeciwko temu, kto je popełnia. Dzielna załoga Karła leci tam, by rozstrzygnąć wątpliwości.

Czy spotka ich tam sprawiedliwość?

Kto leżał w hibernatorze?

Naprawa gadającego tostera była tylko próbą przed przywróceniem Holly inteligencji IQ 6.000. Plan został przekroczony i pokładowy komputer ma teraz IQ 12.368. W tej chwili może odpowiedzieć na każde pytanie. Zanim jednak załoga będzie mogła z nią porozmawiać, Holly ma za towarzystwo jedynie gadający toster, który ma do zadania bardzo ważne pytanie: „Masz ochotę na grzankę?”. Potem kolejne istotne dla życia pytanie: „Masz ochotę na maślankę?”. Tak się jednak nieszczęśliwie składa, że ta inteligencja zniknie po paru minutach używania.

Co na to toster?

Czy załodze uda się wykorzystać pozostały czas na znalezienie rozwiązania szybkiego powrotu na Ziemię?

A może będą musieli żyć jak w czasach jaskiniowych?

I co ma z tym wszystkim wspólnego tytułowa Biała Dziura?

W świecie równoległym Arnold Rimmer będąc w 7 klasie (1 gimnazjum) podjął inną decyzję i został komandorem „Asem” Rimmerem (co za gość), najbardziej fantastycznym, genialnym, niezniszczalnym pilotem oblatywaczem Korpusu Kosmicznego. Właśnie dostał nowy statek do przetestowania - statek, który potrafi skakać między wymiarami.

Co się stanie, gdy wleci w świat zaginionego Karła i spotka znanego nam Rimmera?

Czy w świecie równoległym losy załogi również się splotły?

Transporter materii, znaleziony przez Krytena, ratuje resztę załogi przed śmiertelną nudą. Załoga, przy jego pomocy, przenosi się na odległy o 200 tysięcy lat świetlnych świat, zamieszkały przez woskodroidy. Roboty, dawno, dawno temu zostały opuszczone przez nadzorców. Hitler, Elvis Presley, Matka Teresa i inne znane postacie, niekoniecznie istniejące w realnym świecie, prowadzą między sobą wojnę. Nic o tym nie wiedząc, załoga Karła wpada w kłopoty po czubki włosów w nosie.

Ciekawe, jak z tego wybrną?

Czy „wojskowe umiejętności” Rimmera do czegoś się przydadzą?